Opdat wij niet vergeten....

En het blijft zich maar herhalen:
tranen, woorden vol verdriet.
Beelden, die de sfeer bepalen;
koorzang, een aangrijpend lied.

Namen, die steeds weer passeren;
zichtbaar worden op t.v.
Tranen zijn niet meer te keren.
Nederlanders leven mee.

Velen die verliezen leden
in een paar minuten tijd.
Hoe doorleef je in het heden
dit verschrikkelijke feit?

Want gedachten blijven woelen
in dit onvoorstelbaar leed.
Het gemis, je blijft het voelen,
want je bent nu in-compleet.

Deel het, deel het met elkander.
En verstop je tranen niet.
Zoek een schouder bij de ander.
Sámen draag je het verdriet.

Beelden en herinneringen
die op 't netvlies staan gebrand.
'k Bid, dat je ooit weer kunt zingen,
weet: God reikt ook jou zijn hand!