Tsunami

Ik zie verslagenheid op de gezichten,
de smart, de wanhoop van  't verlies.
Verstomd kijk ik en machteloosheid
overvalt me, als ik al die beelden zie.

Ik zie de mensen zoeken naar geliefden
wanhopig, zich vastklampend aan elkaar.
Ik zie dat doden één voor één gevonden
en weggedragen worden op een baar.

Ik zie........en moet wel blijven bidden,
voor mensen die ik helemaal niet ken.
Toch geloof ik,  dat al ken ik niemand,
mijn God weet heeft, van elk van hen.

Ik zie..... en weet dat dit niet zal stoppen,
dit aards geweld, we worden niet gespaard.
Maar straks als,  al dit lijden voorbij is,
zal blijken, dat al onze tranen zijn bewaard.