Wanneer je als mens al 't leed beziet.

Wanneer je als mens al 't leed beziet
met tranen uit veel ogen vliedt.
Hoe zal als mens je houding zijn
bij 't zien van al die levenspijn?

Bedenk de wegen de men liep
vaak in de koude nachtlucht sliep.
Met in hun harten maar één wens
wanneer bereik ik veilige grens.

Is er een land waar ik mag zijn
met al mijn trauma's verdriet pijn.
Waar weer de kans geboden wordt
met vrede die wordt uitgestort.

Wij zijn gevlucht uit 't moederland
waar IS heeft de overhand.
Waar 't Syries leger bombardeert
wat nooit een mens ten goede keert.

Gelukkig dat er opvang was
die kwam ons goed met rust van pas.
Hier komt men weer in evenwicht
die zich op samenwerking richt.

Voor d' ogen is 't licht opgegaan
na 't leed dat ons is aangedaan.
In 't land dat ons heeft opgewacht
met liefd' en aandacht toebedacht.

Met warmte en met hartelijkheid
die men als mens ons heeft bereid.
Zien wij weer toekomst tegemoet
die alle leed en pijn verzoet.