Zag jij dat kleine knuffeltje
daar liggend op de grond
van iemand die in deze strijd
zo plots zijn einde vond?
Hij kreeg het misschien van zijn kind
-die Russische soldaat-
vertrok tot aan het oorlogsfront
en waar het mij om gaat;

Zijn leven is voorgoed voorbij
hij krijgt geen nieuwe kans
geen thuiskomst of een ommekeer
en één ontspringt de dans
en als ik dat soort beelden zie
dan voel ik het verdriet
van moeders, vrouwen, kinderen
o God vergeet hen niet.

De oorlog brengt onnoembaar leed
ontketent zoveel haat
toch zegt U: Zegen vijanden
ook wie hen vechten laat
het is zo moeilijk dit te doen
te bidden naar Uw wil
want alle haat, maar ook het leed
maakt ons verdrietig, stil.

N.a.v. beelden op CNN en het verhaal van een zuster, afkomstig uit de Oekraïne,
die aangaf hoe moeilijk ze het vond om te bidden voor de russische soldaten en voor Poetin,
maar die toch wil doen wat God van haar vraagt.