Overal liggen lichamen
die wachten op een graf
omgekomen voor de vrede.
Straks ligt hij op een veld
dat vol staat met graven
allemaal hebben zij hun leven
zoals velen voor hen dat deden

Velden vol met littekens
elk kruis heeft zijn eigen verdriet
één schot maakt een eind
aan zijn leven
één schot, meer waren het niet.

Velden vol met herinneringen
waarvan al velen zijn vervaagd
en anderen weer diep weggestopt
maar onverwachts komt het weer naar boven.

Velden vol met pijn
woede, angst en agressie
ongeloof, boosheid en haatgevoelens
over zoveel verspilde levens.

Velden vol met stilte
omdat woorden tekort schieten
daar worden minuten uren
en maanden vergaan tot jaren.
Velden vol met gedachten
aan hen die daar liggen
die in blind vertrouwen
ons land wilde verdedigen.

Een wereld vol met monumenten
die ons herinneren aan al die oorlogen
gevoerd om vrede te bereiken.
Ik vouw mijn handen en bidt tot God
maak alstublieft een einde aan al die
momenten van zinloos geweld!