We gingen naar Emmaüs

We gingen naar Emmaüs,
en waren vol verdriet,
het sterven van Jezus,
we begrepen het niet.

Werd in het graf gelegd,
maar was opeens verdwenen,
en volgens de vrouwen,
was Jezus aan hen verschenen.

We wilden snel naar huis,
maar opeens was er een Man,
vroeg wat er gebeurd was,
en wist hier nog niets van.

Geduldig luisterde Hij naar ons,
zonder iets tussendoor te zeggen,
maar na ons lange verhaal,
begon Hij het ons uit te leggen.

We kwamen aan in Emmaüs,
en we waren weer thuis,
omdat het al zo laat was,
nodigden wij Hem in ons huis.

Tijdens de maaltijd,
bij het breken van het brood,
herkenden we Jezus,
als onze tafelgenoot.