Als ik even in gedachten
weer terugdenk aan de dag
dat ik U Heer leerde kennen
voor het eerst de liefde zag
hoe Uw handen mij beroerden
en Uw zegen werd mijn deel
Heiland als ik weer terugdenk
dan wordt alles mij teveel
Ik denk dikwijls aan de wonden
aan de speer diep in Uw zij
waarom werd het U toch aangedaan
want die straf die was voor mij
ik maak fouten in mijn leven
loop zo dikwijls naast de weg
die U mij bent voorgegaan
ik meen het Heer oprecht
Deze wonden in Uw handen
en de striemen op Uw rug
-zo doorploegd door wrede mensen-
waarom bent U niet gevlucht
U heeft alle macht op aarde
zeker was U dan bevrijd
van de aanvallen, het honen
maar toch was U Heer bereid
om voor mij aan ’t kruis te sterven
daarom mag ik dankbaar zijn
deze mensheid zo verbroken
vol van zonden, onrecht, pijn
hebben Uw nabijheid nodig
Uw aanwezigheid en kracht
laat ook mij aan hen betonen
dat U alles heeft volbracht
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.