Een kruis, van 't ruwste hout voorhanden
Dat werd Zijn onverdiende troon
Spijkers en een doornenkroon
Getsémané, verdriet en schande

Maar 't verhaal van deze koning
Begon ook zonder pracht en praal
Toen Hij, zo gaat het oud verhaal
Een stal vond, als Zijn eerste woning

En toen...? geloofd maar ook gelaakt
Profeet en rabbi, voor het volk
Gevaarlijk als de scherpste dolk
Werd hij tot staatsvijand gemaakt

Had God de Vader 't zo bedoeld
Zo eenzaam, smartelijk alleen?
Zo ging hij uit dit leven heen
Zijn lot dat leven lang voorvoeld

Die koning, aan dat kruis geslagen
Die zich nog onder ons begeeft
Die steeds in onze harten leeft
Zijn wil is 't onze smart te dragen!

Marian van der Veen-Niemeijer

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment