De reservist

Het liep tegen middernacht toen het bevel werd gegeven
u moet weten ik ben reservist in het romeinse leger
als soldaat ben ik gehard, angst en beven ken ik niet
dus geschikt voor de wacht bij het graf van die joodse rabbi

toch was er iets vreemds, iets onaards bij dat graf
het was er griezelig stil alsof alles in afwachting was
wij waren met velen maar een ieder verloor de controle
toen twee blinkende wezens de zware steen wegrolden
mijn zwaard wilde ik trekken maar mijn arm weigerde dienst
de wezens bekeken mij niet maar voor de rabbi bogen zij diep
ik kon mijn ogen amper geloven, een dode kon toch niet opstaan
nee, ik had niet gedronken dus hoe moest ik dit dan verstaan

mijn hart sloeg over toen die rabbi mij heel even aanzag
ik verstond wat Hij woordeloos zei en mijn ongeloof brak
het is al tien jaar geleden maar voelt als de dag van gister
dat ik Gods Zoon ontmoette, ik zag Hem en wist het
van zonden en dood wilde Hij ons voor altijd bevrijden
mijn soldatenhart salueerde toen ik mij aan Hem toewijdde
als u er bij was geweest dan had ook u zeker geweten
Hij is mijn Heer, in Zijn handen leg ik mijn leven

het graf heb ik nog dikwijls bezocht en altijd weer
voelde ik de nabijheid van Hem die is onze Heer
geloof me, ik ben in hart en nieren een nuchter soldaat
de leeftijd voor sprookjes is lang sinds verjaard
na mijn dienst ging ik terug naar mijn stad naar Rome
maar steeds beleef ik het weer in waken en dromen
als ook u belijdt dat Hij opgestaan is en eeuwig leeft
dan weet u dat het de waarheid is die ik hier schreef