De tweede Paasavond, met Thomas

Op die eerste Paasavond was Thomas er niet
hij wilde naar al wat zij zeiden, niet horen,
hij wilde alleen zijn met zijn grote verdriet:
hij had naar hij meende zijn Heere verloren.

Maar een zondag later was hij er wel weer bij
zou wat ze zeiden dan toch waar kunnen wezen?
zou de Heere misschien toch komen, ook voor mij
als mijn Heere er is: weg zijn al mijn vrezen.

Daar was de Heere, vrede zij met u, sprak Hij
Thomas, zie Mijn handen, Mijn zijde, Mijn voeten,
mijn Heere en mijn God, antwoordde Thomas blij.

Hij zag de Heer in Zijn opstandingsheerlijkheid;
ieder die in Mij gelooft zal Mij ontmoeten
om dan bij Mij te zijn in alle eeuwigheid.

bij Johannes 20 : 24 - 29.