Echo van klanken

De dag verliep in rouw en vragen:
'Waarom liet God de menigte zo haten.
Moest nu Zijn eigen Zoon die pijn verdragen,
waarom heeft Hij hem in de strijd verlaten.'

De stille nacht bleef haar geheimen dragen,
soldaten hielden angstig nog de wacht.
De vroege morgen zocht de vele vragen
van 't anwoordt waarop ieder wacht..

Totdat de zon langzaam ging gloren
en elke zonnestraal het woord verlicht.
Ja alle vogels die de boodschap daar lieten horen
al jubelende voor Gods aangezicht.

Hemelboden die de vroege morgen prezen
rolden de steen van dagen vol verdriet.
Het lege graf heeft iedereen bewezen,
´Wie jij daar zoekt, hij is hier niet.´

Wij horen nog de echo van de klanken.
´Hij is hier niet want Hij is opgestaan.´
In alle tijden zullen wij Gods liefde danken.
Hij is ons naar Jeruzalem al voorgegaan.