De man, de mens, ons zo nabij
Zo vernederd, zo geleden
Dat het nog pijn doet, zelfs in 't heden
Zijn geest en goedheid, ons gewijd

Niet zomaar altijd lief, zachtaardig
Een man van daden, zonder vrees
Zijn woord soms krachtig, soms bedeesd
Troostend, helend en strijdvaardig

Nooit kwam die strijd Hemzelf ten goede
Of streelde roem Zijn ijdelheid
Zijn leven was het onderscheid
Van heersend God, naar God als hoeder

Want door Zijn smartelijk verdriet
Zijn lijdensweg en strijd aan 't kruis
Bracht Hij ons bij Zijn Vader thuis
Die ook Zijn Zoon, echt niet verliet
Marian van der Veen-Niemeijer

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment