Steeds weer moet ik denken aan Uw rondgang op aard
aan alle goede dingen en wonderen de U deed
de wijze woorden door goede mensen steeds bewaard
de pijnlijke herinneringen waaronder U leed.
Dan zie ik U in mijn gedachten lopen bij de zee
hoor ik U in de Bergrede de velen zaligspreken
zie de discipelen die U riep als leerlingen met U mee
dat farizeeën en schriftgeleerden op U wilden wreken.
Veertig dagen woestijn waarin U ontbering hebt geleden
bleken satan niet genoeg U tot ontrouw te bewegen
ondanks die lange tijd dat U tegen honger had gestreden
kon zijn verleiding niet tegen Uw Vaders wensen wegen.
Ik zie, voor mijn geestesoog, de Heilige Geest bij de Jordaan
als witte duif vanuit de hemel op Uw schouder nederdalen
Uw liefdesdaden zie ik tot ik U voor het Sanhedrin zie staan
en uiteindelijk zie ik het kruis als teken van het menselijk falen.
O Heer, laat niet in grenzeloze hoogmoed mijn hart en mond
verhalen dat ik beter was dan hen die U daar hingen
maar als ik U mijn schuld beken wilt U mij dan terstond
voegen tot hen die U straks rond Uw hemeltroon omringen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.