Kruistocht naar het kruis

'k Was vroeger bang om zomaar om te komen
'k was bang om zonder God van hier te gaan
'k kon van het hemellicht alleen maar dromen
totdat ik 't kruis, het ruwe kruis zag staan.

Ik knielde op de bloeddoordrenkte aarde
ik zag de diepe wonden in Zijn zij
mijn hart vond rust, ik was bij God van waarde
Hij ging door 't vuur, Hij stierf de dood voor mij.

'k Word nu niet langer meer door angst omgeven
de Heer, Hij droeg voor mij het houten kruis
Hij is mijn Weg, mijn Waarheid en mijn Leven
Hij leidt mij wel, Hij brengt mij eens naar huis.

Want, was ik vroeger bang om om te komen
was 'k bang om zonder God van hier te gaan
nu leidt Hij mij langs stille waterstromen
omdat ik 't kruis, het ruwe kruis zag staan...