Lente in haar hart

De lente is ingetreden
Er hangt vreugde in de lucht
't Is alreeds een tijd geleden
Dat Hij Zijn graf is ontvlucht
De dood door Hem werd verslagen
De steen gewenteld van 't graf
In deze hof, nu vol leven
Waar zij Hem toen wenend zocht

De herinnering, nog levend
Dat zij Hem aanschouwen mocht
Zij 't blijde nieuws aan kwam dragen
De verheuging die 't haar gaf.....
Sinds lang is Hij opgestegen
Doch zij voelt geen droefheid meer
Door Hem heeft ze zicht verkregen
Ook haar lente komt een keer