Op Paasdag streken bij Zijn graf engelen neer,
Paniek onder de wacht, de aarde beefde, de
Grafsteen rolde donderend opzij : Hij leefde !
Een engel Gods sprak : "Opgestaan is uw Heer!"
Stralend trad Hij naar buiten, vol van luister,
Trouw aan de mens welke smachtte naar licht.
Al heel lang doolde zijn geest in het duister,
Angst en onwetendheid benamen hem het zicht,
Na het graf bleef zijn wereld voor altijd dicht.

In waarheid verlichten, de weg wijzen,
Sterven moest Hij om weer te verrijzen,

Hij, het Licht naar de wereld van eeuwigheid,
IJlbode voor het heil van ons mensheid.