Toen Jezus aan het kruis voor ons gestorven was.
Toen het leek dat hij ons daar verlaten had.
Zelfs in die verlatenheid, was hij het die daar voor ons bad.
En ons daar van onze zonden genas.

Vraag me vaak af waarom er zovelen niet begrijpen hoe hij daar leed aan het kruis.
De pijn die hij daar voor onze zonden geleden heeft.
Hij stierf daar op golgotha, voor al wat leeft.
Toen was hij verder dan ooit van Zijn hemels huis.

Maar Hij stond op om ons gereed te maken, op weg naar de hemelse poort.
Een weg die wij allen moeten gaan.
Een plek vaak heel dichtbij, maar soms zo ver hier vandaan.
Daar waar je kan zeggen, de dood heeft nooit het laatste woord.