Smal paadje door het gras
met ongelijke stenen -
de rest van het terras
lijkt ver, té ver, verdwenen.

Smal paadje door het gras
met ongelijke stenen -
o, dat ik ginds al was
waar niemand meer zal wenen.

Smal paadje door het gras
met ongelijke stenen -
wie weet - de dood komt ras -
loop ik op laatste benen.

Smal paadje door het gras
met ongelijke stenen -
al sterf ik, as tot as,
Gods tuin is al verschenen.

André Troost
Uit: Als zonlicht om bloemen

uit: Als zonlicht om de bloemen
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment