Voorzichtig opende Hij hun harten
Wat waren de discipelen bang
Heel geleidelijk durfden ze hopen
‘t Geloof kwam aarzelend op gang
 
Er deden geruchten de ronde
En ook van die weggerolde steen
Langzaam werden hun ogen geopend
Konden ze er niet meer omheen
 
Een juichen vervulde hun harten
Waarom was dit hun ontgaan
Hoe hadden ze het kunnen  missen
De Heer was dus echt opgestaan
 
De dankbaarheid overheerste
Tegenspoed ging over in voorspoed
God met hen, ze mochten leven
Ja vrij zijn, dankzij Zijn bloed