Tuinman

Toen ik daar liep te zoeken
voller dan vol mijn ziel
beelden onbeschrijflijk
mijn ogen vol tranen
ook mijn handen vol
u begrijpt wel
-oliekruik je
schone windsels -
werd ik verrast
door die ik voor tuinman hield
ik lette nauwelijks op hem
maar toen hij mij noemde
bij mijn naam, Maria,
brak mijn hart van geluk
nee  verbaasd was ik niet
of ongelovig,
hoefde geen bewijs
ik wachtte slechts
op zijn woorden
 
ga sprak hij
en ik ging,
apostel
van liefde.