Mijn Zoon,
Jij en Ik zijn één.
In alles
zijn we samen.
Het doet me
zo onnoemelijk veel pijn
dat Jij die weg
alleen moet gaan,
Jou zo te zien lijden
aan dat kruis.
Toch........ als we niet
volbrengen tot het eind,
dan is er voor
mijn aardse kinderen
geen hoop, geen thuis.
Mijn Kind,
als straks een eind komt
aan je lijdensweg,
die lange weg,
die zwarte nacht,
dan breekt de dageraad
en mag je roepen:
"Mijn Vader,
 Het is volbracht!"