Voorbij drie kruisen

Hoe zou ik ooit tijd kunnen ontlopen
Die mij reeds zolang heeft ingehaald
Door steeds op nieuwe toekomst te hopen
Die door hoger hand voor mij is bepaald

Ik kan geen blik over de horizon werpen
Geen dag geen uur geen tel vooruit zien
Zal mij in tijdbestek moeten onderwerpen
Aan voor elk ontworpen levensstramien.

Toch zal ik nooit in tijd gebonden
Tussen geboorte en dood mijn leven gaan
Want waar eens drie kruisen stonden
Zal ik dwars door ’t graf de eeuwigheid ingaan.