Doodvermoeid... en toch welgemoed

O, Jezus, Bron van inspiratie.
Uw liefde is zo kolossaal!
Uw bloed, vol lieflijkheid en gratie
Bedekt mijn zonden – allemaal!
O, Jezus, Vredevorst en Koning,
U spreekt één woord en ’t wordt terstond!
U bergt straks in Uw hemelwoning
Een moede zwerver, die U vond!

Wij zoeken aarzelend langs de wegen
Wij mensen zoeken allemaal!
Wij zijn de zoekers-voor-het-leven!
En toch – wij kwijnen – allemaal!
Maar, wie Uw Woord tot leven wekt,
Ziet duizendvoud zijn schuld bedekt!
Een pelgrim, nu nog steeds op reis,
Zingt welgemoed een hemel-wijs!

Veel hoge bergen – diepe dalen,
Trotseert ons diep verlangend hart.
Soms triomferend, dan weer falend,
Als ons de vijand kwelt en tart.
Maar, wie zich sterkt in U, o Heer,
Vindt door Uw Geest veelvoudig weer:
Uw kracht – Uw hoop, die leven doet.
Een moede pelgrim – welgemoed!