Het vergeten gedicht

Als het leven onstuimig is
je te maken krijgt met krachten
waarvan je de impact niet kent
weet dan dat Hij staat te wachten.

Hoe hoog ook de levensgolven gaan
Hij leidt je over je levenspad
in je onderbewustzijn en delier
houdt Hij je nog steeds vast.

Je voeten die geketend voelen
je benen waarop je niet kunt staan
maar uiteindelijk word je wakker
en hebt een lange weg te gaan.

Vol goede moed naar de revalidatie
vol vertrouwen in je lichaam en geest
goed eten, hard oefenen en veel rusten
er is niets meer dat je vreest.

Het is nu bijna vier jaar later
intussen is er veel gebeurd
ook al ben je kracht verloren
het is God die je leven nog steeds kleurt.