Heer, U weet: ik ben niet eenzaam,
want U bent altijd bij me.
Toch wil ik even aan U kwijt
dat ik zowat struikel
over de gezelligheid.
Laat ze maar genieten hoor;
dat vind ik oprechter
dan dat ze zich zouden inhouden
voor mij omdat ik
geen gezin heb.
Eigenlijk ironisch, dit,
want ik kan niet lopen,
laat staan struikelen.