't Is vreemd als ik naar beelden kijk

’t Is vreemd als ik naar beelden kijk
van mensen die nu niet meer leven.
Alsof zij binnen handbereik
als levenden ons weer omgeven.

’t Is vreemd wie thans historie zijn
zich niet meer onder ons bevinden.
De beelden die wij zien zijn schijn
waarmee wij ons met hen verbinden.

Wij kijken via ’t filmbeeld terug
en zijn zo weer met hen verbonden.
Zo slaat een terugblik weer een brug
horend hun stemmen uit hun monden.

Elk filmbeeld wordt herinnering
waarvan de scherpte gaat verflauwen.
Trek met mij daaruit de lering
steeds als wij beelden weer aanschouwen.