In donderend geweld is verzet gebroken
mijn huid gescheurd en wonden open
ledematen met lood verzwaard
de adem afgesneden
 
rotsen geteisterd door beukende golven
stranden gespoeld tot stinkend drab
duinen geëffend, vervallen,
bescherming verloren
 
velden bruin verbrand door de droogte
wouden in vuurzee opgegaan
dieren door dorst gestorven
nergens redden meer aan.
 
Maar aan de kim verrijst nieuw licht
zonnestralen beschijnen de aarde
een witte vogel strijkt neer
die de eeuwen door vrede bewaarde.