Pinksteren

in Babel wilden mensen
opklimmen tot hun God;
de stad van zonde en ontrouw
loopt daar dan op kapot

in Babel werd de spraak verward,
elk spreekt zijn eigen taal,
maar ’t blijkt voor een levend geloof
uiteindelijk fataal

Jeruzalem, de moederstad,
waar toen de trouw van God
op allen, in hun eigen taal,
Gods Geest werd uitgestort

de Geest leert: mensen klim niet op
maar kniel ter aarde neer
en geef dan dankend voor Zijn Geest
aan God alleen de eer

de Geest geeft mensen telkens moed
om Gods naam uit te spreken
Hij zal elk hart dat is vervuld,
dan krachtig openbreken

en elke mond zingt het dan mee
wat God ons deed ervaren
dat is op aarde door een mens
toch nooit te evenaren.

Pinksteren:
en zij werden allen vervuld met de Heilige Geest (Hand. 2:4)