Zijn leerlingen bleven alleen.
Zij konden slechts naar de hemel staren
hun Meester was van hen heen.
Wèl liet Hij een belofte na,
zij moesten blijven wachten,
want niet zo lang daarna
kon men de doop verwachten.
Die wonder-doop in de Heil'ge Geest
zoals nooit eerder op d'aard is geweest.
Toen zij wachtten in geloof
kwamen tongen als van vuur:
de Heil'ge Geest, zoals beloofd:
een doorbraak op dat Pinkster-uur.*
Zij spraken in tongen
gedoopt in de Geest
hun angst overwonnen
op 't Pinksterfeest.
Het Pinkstervuur werd niet gedoofd.
Aan ons, die eeuwen later zijn,
heeft God ook deze doop beloofd;
't was ook voor hen die verre zijn.**
Pinkstervuur
zo rein en puur,
heeft ons verheugd,
geeft nieuwe vreugd.
Zij spraken in tongen
gedoopt in de Geest.
Hun angst overwonnen
op 't Pinksterfeest.
* Handelingen 1:13 en 2:1-4
** Handelingen 2:39