Mocht het een dag van oogstfeest wezen,
een dag van geen ogen en oren genoeg,
een dag dat een ieder echt Pinksteren vierde,
zodat de een naar de ander vroeg...

zodat we heel lange armen kregen,
dichtbij en over grenzen heen.
We waren dan samen vol innig erbarmen
en niemand liet ooit een mens alleen...

Heer, geef een heimwee naar zo'n leven,
beroer ons hart en raak het aan,
bewerk ons hart, bewerk onz'akker,
dat het met rijke vruchten klaar zal staan...