U troost en zegent ons

Heer,

Uw Kerk woont soms
in torens van hoogmoed,
ver van kleine mensen.

Zij sluit zich wel eens af
van een wereld,
waarin vaste waarden
worden losgeslagen.

Uw dienaren prediken
verdraagzaamheid.
Maar soms vergeten we
gekwetsten en marginalen
op handen te dragen.

In onze wanhoop
om haar starheid
groeien echter momenten
van prille hoop.
Ze zijn als 
wonderlijke bloemen,
die Uw kracht
en warmte zoeken.

Want Uw Geest
blijft onder ons,
wakend in kleine mensen,
in Uw zoekende Kerk.
U aanvaardt onze zwakheid,
U zegent en troost ons.