Eén en één is twee

Ondankbaarheid ziet men helaas gebeuren,
daar waar gewis heerst grote overvloed.
Als mensen zwemmen in een te groot goed,
dan komt het vaker voor dat zij gaan zeuren.

De ondank zal naar onvrede verkleuren,
waar standing steeds een must is, want het moet.
Zo komt het, dat door 't potten zeer verwoed,
men goed doorvoed, té goed, zijn hemd ziet scheuren.

Als géén weet waarom er geen vrede is,
laat ons de overvloed opnieuw verdelen,
God danken voor het vele dat er is.

Erkent'lijk voor het leven dat wij délen,
voor al het goeds dat ons gegeven is,
dat scheelt een snik in 't leven van zovelen.