Heer, U kent het eind

U kijkt als toeschouwer naar 't aardtoneel,
U weet, Heer, wat er in de wereld speelt,
U ziet dat dwangbeleid de mens verdeelt,
geen harmonie hier heerst, integendeel,

er nijd en strijd ontstaat relationeel.
Wis is 't dat dit toneelspel U verveelt,
dat het Uw oog en oor volstrekt niet streelt,
U die de mens beschouwt als pronkjuweel.

Laat U hem desondanks zijn gang toch gaan,
wenst U dat hij de waarheid zelf ontdekt,
dat eerder hij voor éénheid op moet staan ?

Is 't iets wat iedereen tot lering strekt,
de spelers, zullen zij weer samengaan
aan 't eind, als "al goed" zich voor U voltrekt ?