Soms komen er zo maar tranen
opwellen van uit de bron in mijn hart.
Het zijn tranen van een hoopvol leven.
Hoop die God ons elke dag geeft.
Soms lijkt het leven een Mensenbos
vol met geroezemoes en veel tranen.
Dan vouw ik mijn handen
vraag God hoe ik mij in het
Mensenbos moet gedragen.
Ik weet dat ik niet alleen ben,
het geloof in God is mijn thuis.
Overal is Hij aanwezig in mijn leven.
Zijn is één zijn met mijn Heiland.
Een deeltje zijn van het geheel.
Hij is de Kracht die mijn leven draagt.