Er liggen vragen in mijn hart
waar nog geen antwoord op is.
Het zijn vragen over leven
die mijn verstand te boven gaan.
Toch voel ik dat God mij aanspoort
om iets met die vragen te doen.
Na elk gebed blijven die vragen
liggen als een molensteen in mijn hart.
Voor mijn gevoel geeft Hij mij handvatten
om iets aan die vragen te doen.
Traag zeil ik over de levenszee
dat zeil is een handvat van God.
Ik rijd in een auto met gladde banden
over spekgladde wegen op een eiland.
Toch rijd ik nergens tegen aan
want het stuur is ook een handvat.
Nu weet ik wat de vragen zijn:
God heeft de regie over mijn leven
die moet ik uit handen geven
en veilig in Zijn handen leggen.
Deze tijd heeft mij gevormd tot mens
die in Gods genade is gaan geloven.
Je komt in aanraking met problemen
waar je samen met God uitkomt.
Mijn hart is nog niet leeg,
maar ik weet nu de weg naar God,
waar ik mijn vragen aan kan voorleggen.
De antwoorden komen vanzelf in mijn hart.