De welbekende zaaier van het Woord
strooit gele korrels op gestriemde grond,
verwacht dan verlangend de blijde stond,
dat het koren zijn oog en geest bekoort.
Jammer! Ontkiemend leven wordt soms verstoord
door stenen of onder distels verwond.
Lange halmen zien verlangend in het rond:
hun overwinning spreekt tot wie hen hoort.
Ver van de akker, tussen wild gewas,
wiegen hier en daar verspreid, volle aren,
sierlijk maar weerbaar als hoog steppegras.
Zij mogen steeds nieuw levenszaad baren
om het zachte geloof met zwevende pas
door 't venijn der wereld te laten waren.