De nacht, die Hem bracht in een kribbe klein,
bedekte dikke duisternis de aarde.
'Bezingt dit godsgeschenk, uniek in waarde',
zo zong tot herders klein een engel rein.

Een Kind zo kostbaar voor de aard' in pijn,
dat zoet een zang van vrede zong op aarde,
dat wonderwerken deed en levens spaarde,
in waarheid, wijsheid, zuiverheid in zijn.

De aarde klaagt en draagt in droefenis.....
Een kribbe klein prijkt op een meubelstuk,
vol vreugde voor de kerstgebeurtenis

bezingt men wat voortdurend is mislukt :
een staakt-het-vuren ! Staakt de kommernis,
ontsteekt het vredesvuur, voor duur geluk.