Eenzaam zonder God

Eens leefde ik in 't duister
'k was eenzaam en alleen
'k wou van geen Liefde weten
mijn hart bestond uit steen.

'k Leefde mijn eigen leven
en deed mijn eigen zin
geloven was voor later
vertrouwen was te min.

Totdat in 't diepe duister
het Licht der wereld scheen
Gods liefde bleek veel sterker
't brak door mijn muren heen.

'k Mocht leven in de liefde
'k mocht leven in het Licht
'k heb toen in stil vertrouwen
mijn blik omhoog gericht.

'k Ben nu echt nooit meer eenzaam
want God loopt aan mijn zij
Hij leidt mij in Zijn liefde
want, dank! Hij woont in mij.