KLAAGLIED 6
God,
eenzaam zijn onder de mensen is onmenselijk.
Eenzaam zijn bij twee of drie is niet te dragen.
U wilde dat geen mens
de eenzaamheid zou lijden.
Zo schiep U voor de man een vrouw.
En had de hoop dat door die daad
de eenzaamheid zou breken.
Maar zie.
Zovelen zijn gedoemd tot eenzaamheid
Om zoveel redenen, niet te noemen.
Een huis met vele kamers,
die leeg te wachten staan.
Hol klinkt de trap naar boven
en dreunend het tikken van de klok.
Lege kamers, lege tijd.
Zo is een eenzaam mens.
Geen hand die troostend streelt,
geen mond die kust
geen lijf om vast te houden
Een eenzame en verlaten stad,
de straten leeg,
de huizen blind,
het licht gedoofd.
Zo is een eenzaam mens.
Geen mond die goede woorden zegt,
geen uitgestrekte handen,
Geen armen sterkend om je heen.
Geen God die zich als vriend doet kennen.
Men zegt dat allen door U zijn gekend
Vergeet U nooit een eenzaam mens?
Henny Blaak
13 augustus 2006