Levend water

Leven in stilte
zwijgt als het graf
de eenzame kilte
die jou steeds omgaf
angstig en bang
één bord en één beker
't duurt al zo lang

geen stem, geen arm
geen ogen die zien
je stille alarm
niet gehoord, niet gezien
de muren die sluiten
je in als een kist
zonder uitziende ruiten

in hopend verlangen
naar Hem die jou kent
vouw je je handen
je hart schreeuwt naar Hem
trek mij omhoog uit de put
het alleen-zijn verstikt
geef mij Uw vredige rust

je hart gaat bedaren
de angst die verstilt
de Liefde van Vader
waardoor jij wordt getild
uit je eenzame kader
gezet in Zijn Goddelijk Licht
gelaafd door Zijn levende water

nooit meer alleen
nooit meer verlaten
één plus één is Eén
bij onze Hemelse Vader
je nacht wordt weer dag
de zon komt weer op
om je mond vereeuwigt Zijn lach