eenzaam starend door de ruiten
zag hij alleen de spoken in zijn hoofd
weerspiegelend als een koude rilling
zag hij niets van 't leven buiten

hij zag niets anders meer dan dat
tot hij wanhopig moe zijn ogen sloot
toen zag hij achter zijn gesloten luiken
de weerspiegeling die 't Kruisbeeld bood

hij nam zijn hele loden last
legde het aan Zijn voeten neer
hij deed zijn ogen open en hij zag
zijn spoken waren er niet meer

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment