Uw stappen in mijn wandelpas
beroeren mijn gemoed,
ik pas mijn snelheid zachtjes aan,
dit samenzijn voelt goed,
We lopen zwijgend op het pad,
U kent mijn wel en wee,
niets hoef ik U te zeggen
want U beleeft het mee.
Ik leef me in Uw menstijd in,
wat had U het soms zwaar,
was Vader in die tijd bij U
zoals ik U ervaar?
Er was in ‘t donkerste moment
Uw hartverscheurend woord
of Hij U toen verlaten had,
heeft Hij Uw roep gehoord?
Uw stappen in mijn wandelpas,
ze zijn mijn grootste schat,
nooit hoeft een mens alleen te zijn,
U kruist ons levenspad!
Uw stappen in mijn wandelpas
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 403