Ze was een sterke vrouw,
verzorgde trouw
tot aan hun dood
haar ouders.
Nu is ze zwak en oud,
nimmer getrouwd
en wordt verzorgd
door ouders.
Wat heeft ze veel gemist
denk ik,
wat lijkt ze op
mijn moeder.
Dan weet ik
dat Híj bij haar is,
ik zie hen
als een paar.
Heel even voel ik me
een kind
dat bij haar ouders is.
Zal ik het eens verwoorden
voor haar
in een gedicht?