Weemoed

Heer, wek op in mij die zaligheid
Zoals ik heb ervaren.
Die mij d' ellende deed besparen,
Waarin ik nu gedompeld ben.
Het geluk dat ik niet meer ken.
 
Heer, wek op in mij die zaligheid.
Ik verloor dat wat mij lief was.
Bracht mij pijn, die niet genas
Door knagende, kille eenzaamheid.
Slechts herinnering aan mooie tijd.
 
Heer wek op in mij die zaligheid
Van lente, vreugde en geluk.
't Mocht niet altoos duren en ging stuk.
Het afscheid zo ondraaglijk zwaar.
Haar missen; onverteerbaar.
 
Heer, wek op in mij die zaligheid
Te leven op herinnering
Aan het leven met mijn lieveling.
Dat rijk bestaan van nemen en van geven.
Dat Godsgeschenk van samen leven.