Nu de woorden
blijven steken in mijn keel;
ik niet mag praten,
maar moet zwijgen,
spreek ik de taal
die ‘k zelve horen mag.

Het is de tale van de ziel
de taal  van vreugde en verdriet
die in mij opwelt,
mij verrast en verontrust.

In de tale van de ziel
luistert God mee
en Hij spreekt!
Hij laat ons Jezus zien
als broeder en als wachter
van het leven en mijn hart.

Frans den Harder


11 maart 2006