Beste mr. Sharon

Vind je het normaal,
dat zoveel arme mensen,
met ieder een ander verhaal,
in Palestina vrede wensen?

Dat de rijke gronden,
afgenomen door u,
zorgen voor zoveel wonden,
vroeger en nu.

Vaders, moeders, kinderen,
zonder enige schuld,
in ieders gedachten zinderen,
begraven worden, in witte doeken gehuld.

Huizen worden plat gegooid,
hele dorpen vernield.
Lijken liggen rondgestrooid,
een moeder voor haar zoon geknield.

Beste mr. Sharon,
beschaam je volk toch niet zo.
Dit is een manier die ook anders kon,
zonder geweld ofzo.