Ik zit bij de brug die mijn heden verbindt
met mijn jeugd van onschatbare waarde
ik denk terug aan die tijd vol kommerloos spel
een herinnering die ik vol warmte bewaarde

Zoals vroeger tuur ik naar de zilveren maan
waar ook jij zolang verwonderd naar kijkt
jij hebt een andere God dan de mijne misschien
maar we weten beiden wat je met liefde bereikt

Net als jij had ik ook een vader, een moeder
en het bloed in jouw aderen is gewoon even rood
net als ik hoop jij boven alles op vrede
al werd jij zo vaak geconfronteerd met de dood

Kunnen we elkaar op de brug ontmoeten
zo glanst onze vriendschap de grenzen voorbij
elkaar innig omarmen als echte vrienden
een harmonieuze versmelting is dan zo dichtbij
Ivette Bens

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment