Lieselotje, haar Godje

Lieselotje zocht
haar Godje
werkelijk overal.

Ze ging eerst eens yoga proberen
moest dan wel die rare beenknoop leren
dan maar Boeddha eens geprobeerd
al die Oosterse kennis was niet zo geleerd
ze leende stapels boeken over theologie
nam een stukje mee over die en die
ook New Age kwam erbij
ze beleefde, de wereld is van mij
na een tijd, niet luisteren naar dat geknaag
en die verschillende knopen in de maag
protesteerde ze, ik ben toch geen non
als ik mezelf maar verlossen kon
op een dag, viel ze op haar knieën neer
smeekte huilend: “Verlos me Heer”
Hij, Die altijd wacht tot iemand roept
op een gebonden ziel, die bevrijding zoekt
liet stromen een waterval van Heilig bloed
dat het vuilste binnenkamertje reinigen doet
legde Zijn doorboorde hand op ’t vermoeide hart
Zijn ogen spraken: “Jij bent voor Mij apart.”

Lieselotje, die zocht
had gevonden haar God
Zijn troon was in haar hart.