Ons gebed om vrede zal nooit stillen*

Het bos aan de rand van Izjoem
was de woordeloze getuige
van de gruwel van mei 2022.

In hun kruinen werd
de stilte gedood...
Rondom hun stammen werd
de vrede vermoord...

Zij waren de eenzame getuigen
van doodlopend leed.
Hun schaduwen bedekken
de herinnering aan zovele
naamloze, genummerde graven.

In hun kruinen krijsen
raven en spreeuwen
nog steeds hun onmacht uit.

Hun twijgen reiken vertwijfeld
naar beneden.
Diep verborgen laten de bomen
hun tranen los,
roerloos wachtend op de Heer
van alle gerechtigheid.

Hij toonde de overlevenden
de weg naar het "massagraf",
en verloste de kadavers
uit hun naamloze kuilen.

Hun laatste kreten zijn al
uitgestorven...
Hij kende hun lot...

Met "gebroken", geschonden
lichamen rijzen zij nu op
uit hun sinistere graven.

Teder streelde de Heer 
hun zielen en wijst ons
de weg naar hun namen.

De dodenmars ^ kan beginnen.
Ons gebed om vrede
zal nooit stillen.

* vredesweek 2022 ( 22/9 tot 2/10).

^ tekst geïnspireerd door Chopin: Dodenmars ( door Ayse Deniz)