De bladeren waaien in het rond
de wateren woelen over hun oevers
ik weet het nog, toen ik daar stond.

De wind waait door mijn lange jas
geen kip waagt zich buiten
ik weet het nog, toen ik daar was.

De regen verplettert mijn hart
de verlaten weg vernielt mijn ziel
ik weet het nog, al mijn smart.

De bomen wuiven heen en weer
de dieren vluchten weg
ik weet het nog, het deed me zeer

De zon is verdwenen in het hozen
de wolken stapelen zich op
ik weet het nog, ik voel me blozen

Daar stond ik dan, het was mijn lot
ik moest daar gewoon schoonspoelen
weg met al die zonden, help me toch o God!
Evelien Holleman

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment